Ik waardeer je. Ik deed onlangs een meditatie en hier kwam onder andere dit zinnetje naar voren: ‘ik waardeer je’ De bedoeling was om dit tegen jezelf te zeggen, om dit tegen je innerlijk kind te zeggen. Ik zei dit zinnetje tegen mezelf en werd overmand door verdriet. De tranen vloeiden.
Oude pijn werd weer voelbaar, als kind voelde ik mij niet gezien en dus al helemaal niet gewaardeerd. Hier worstel ik nu nog weleens mee, vooral als ik weinig energie heb. Als ik me rot voel dan ben ik tijdelijk niet goed afgestemd. En dit heeft altijd een wisselwerking op de rest van mijn gezin. Een extra motivatie om deze oude kindstukken te helen.
Vaak verbaas ik mij erover hoe diep bepaalde dingen kunnen zitten en telkens weer naar boven komen. Na jaren innerlijk werk komt er telkens iets nieuws naar boven dat aandacht vraagt. Alle oude pijn zit in ons lichaam opgeslagen.
Deze oude pijn kan ook gespiegeld worden door je kinderen, het gedrag van je kind raakt je maar je ziet zelf niet dat het een oud kindstuk van jezelf is, dat getriggerd wordt.
Soms denk ik dat ik er ben, dat ik het geluk heb gevonden en alles heb geheeld. En dan gebeurt er weer iets en lijkt het alsof al het innerlijk werk voor niets is geweest. Natuurlijk klopt dit niet. Je hele leven lang zullen er dingen gebeuren waardoor je weer even terug lijkt te gaan. Maar elk stapje dat je hebt overwonnen en geheeld is er één, je zakt nooit helemaal terug. Ik zie het nu als groeipijn, bij ieder stapje, bij iedere groei in mijn persoonlijke proces kom ik nieuwe blokkades tegen. En deze kan ik steeds beter zelf helen. Ik krijg nog regelmatig nieuwe inzichten, hoe mooi is dat!
En mijn ervaring is dat de ‘moeilijke’ periodes steeds korter duren en de geluksmomenten steeds langer en vaker voorbij komen. Als je met je persoonlijk proces aan de slag gaat, ga je jezelf steeds beter begrijpen en je leert ook je valkuilen en schaduwkanten herkennen. En uiteindelijk kun je er als een liefdevolle ouder voor je zelf zijn.
Dat is waar ik graag naar toe werk in mijn coaching: dat jij de liefdevolle ouder voor je zelf kan zijn!
En als je liefdevol naar jezelf kunt kijken, óók naar je schaduwkanten, dan kun je ook liefdevol naar anderen, naar je kinderen kijken. Onvoorwaardelijke liefde voor je zelf én voor je kind. Dat geeft zoveel rust.